Ben 1968 yılında Almanya'dan gelince bizim bahçede tek bir ev vardı,ev diyorum apartman değil,gerçi görüntüsü apartman gibi ama içinde tek bir aile yaşıyordu,benim ailem.Yazları yazlıkçı komşularımız gelirdi,ama onlar da ailemiz gibiydiler ,çünkü her sene gelirlerdi.Şimdiki Ayanoğlu apartmanının yerinde çok güzel bir bahçemiz vardı,içinde tavukları olan bir kümes,birçok meyve ağacı Hurma,Nar,Erik ve Dut gibi,hatta iğdemiz bile vardı.Bahçede bir kuyu,rahmetli büyükbabam bütün gün bahçede uğraşır dururdu,tek yemek yemek ve namaz kılmak için eve girerdi.Şu anda adı olmayan apartmanın yerinde(Anafartalara bakan)çok güzel bir Türk bahçesi içinde bir müştemilat vardı,rengarenk güller arasında.Şimdi beton yığını oldu,güzellikler gitti.

    Nevin ablamın dediği gibi biz Yeşilköy'ün her yerinden denize girerdik,şimdi denizi ancak tatile gidince görüyoruz,özlem gideriyoruz,ama çocuklarımızı denize sokmak zor oluyor,onlar havuzu tercih ediyorlar,denize hiç girmediler ki bilsinler.Biz Fenerin oradan (kooperatiften)denize girerdik,arkadaşlarımız ise Yeşilyurt spor kulübündeydiler,biz denizden yüze yüze arkadaşlarımızın yanına giderdik.Yeşilköy'e ilk geldiğimizde rahmetli babaannem bizleri yanık otele,Röne parka götürürdü denize girelim diye.Şimdi Yeşilköy'den denize girmemiz bir rüya ,gerçi bu yaz kardeşim Yeşilköy'de denize girmiş,ancak Yeşilköy dışından gelenlerin olmadığı hafta içinde.