|
ANA SAYFA
"Değişmeyen
tek şey var,o da değişim." |
Emine Nurhan Tekin |
Sayın Bülent Bey
"Değişmeyen
tek şey var,o da değişim.".Pek TV izlemediğimden hangi reklama
ait slogan olduğunu hatırlayamıyorum ama çok doğru bir slogan
olduğunu düşünüyorum. Evet,köyümüz de çok değişti,bazı
dostlarımız Yeşilköy'ü terk ettiler,yeni dostlar geldi,güzel
ahşap evler gitti yerine çirkin apartmanlar geldi,faytonlar
gitti,model model arabalar ,sarı taksiler geldi,bu örnekler
böyle sürer gider.Tek değişmeyen bir şey kaldı,o da eski
Yeşilköy'e ve Yeşilköylülere olan özlemimiz.
Ben 1968 yılında
Almanya'dan gelince bizim bahçede tek bir ev vardı,ev diyorum
apartman değil,gerçi görüntüsü apartman gibi ama içinde tek bir
aile yaşıyordu,benim ailem.Yazları yazlıkçı komşularımız
gelirdi,ama onlar da ailemiz gibiydiler ,çünkü her sene
gelirlerdi.Şimdiki Ayanoğlu apartmanının yerinde çok güzel bir
bahçemiz vardı,içinde tavukları olan bir kümes,birçok meyve
ağacı Hurma,Nar,Erik ve Dut gibi,hatta iğdemiz bile
vardı.Bahçede bir kuyu,rahmetli büyükbabam bütün gün bahçede
uğraşır dururdu,tek yemek yemek ve namaz kılmak için eve
girerdi.Şu anda adı olmayan apartmanın yerinde(Anafartalara
bakan)çok güzel bir Türk bahçesi içinde bir müştemilat
vardı,rengarenk güller arasında.Şimdi beton yığını
oldu,güzellikler gitti.
Nevin ablamın dediği gibi
biz Yeşilköy'ün her yerinden denize girerdik,şimdi denizi ancak
tatile gidince görüyoruz,özlem gideriyoruz,ama çocuklarımızı
denize sokmak zor oluyor,onlar havuzu tercih ediyorlar,denize
hiç girmediler ki bilsinler.Biz Fenerin oradan
(kooperatiften)denize girerdik,arkadaşlarımız ise Yeşilyurt spor
kulübündeydiler,biz denizden yüze yüze arkadaşlarımızın yanına
giderdik.Yeşilköy'e ilk geldiğimizde rahmetli babaannem bizleri
yanık otele,Röne parka götürürdü denize girelim diye.Şimdi
Yeşilköy'den denize girmemiz bir rüya ,gerçi bu yaz kardeşim
Yeşilköy'de denize girmiş,ancak Yeşilköy dışından gelenlerin
olmadığı hafta içinde.
Görüyorsunuz yazdığımız
her kelime,her cümle,her satır özlem kokuyor.Babam özlemle eski
Yeşilköy'ü anlattığında gülerdik,şimdi aynı duruma bizler
düştük.Üstelik onlar bizden daha güzel zamanlarına denk
gelmişlerdi.Arkadaşları ile yaptıkları mazurlukları anlata
anlata bitiremiyordu.Röne Parktaki gazinoda dans etmişler,Anceloda
( bizler küçüktük) eğlenmişler,Çınarda balolara
katılmışlar.Bizlerin hatıraları bile sınırlı bence,asıl Yeşilköy
anıları onlarda.Bizler ne hatırlıyoruz ki veya daha doğrusu
kayda değer neler hatırlıyoruz.
hepinize hayırlı hafta sonları
Emine Nurhan Tekin
|
|